زيباترين شب زمين ، شب پر از نگاه تو ، دعاي من براي تو ، خداي من پناه تو.

 

 

امشب به رسم عاشقي يادي ز یاران ميکنم
در غربتي تاريک و سرد ، از غم حکايت ميکنم
امشب وجودم خسته است ، از سردي دلهاي سرد
آيا تو هم در ياد من هستي در اين شبهاي درد؟

 

 

بخند اي عشق اي اميد فردا که من خنديدنت را دوست دارم ، به باغ خاطرم هر روز و هر شب ، تو را تنهاي تنها دوست دارم.

 

 

در دل تاريک ِ اين شب هاي سرد،
اي اميد ِ نا اميدي هاي من!
برق چشمان تو،همچون آفتاب،
مي درخشد بر رخ ِ فرداي من!

 

 

آدم ها تمام نمي شوند ! آدم ها نيمه شب ، با همه آنچه در پس ذهن تو ، برايت باقي گذاشته اند ، به تو هجوم مي آورند...

 

 

سلام يه کاري دارم که مي خام واسم انجام بدي اينجا هوا ابريه امشب ماه معلوم نيست ميشه امشب تو آسمون باشي آخه ماه تر از تو پيدا نکردم.

 

 

شبى گفتم به قليانم كه از جانم چه ميخواهى؟ 
نوشت باخط دود خود به دردت ميخورم گاهى ، تو بر من مينهى آتش كه درد خود كنى تسكين.. 
من بيچاره ميسوزم تو از حالم چه ميدانى..!

 

 

آواي شب
چه ازدحامي به پا کرده اي در من!
همين تو يک نفر !!

 

 

شب هاي دراز بي عبادت، چه کنم
طبعم به گناه کرده عادت چه کنم
گويند کريم است و گنه مي بخشد
گيرم که ببخشد زخجالت چه کنم

 

 

 

تو را گم مي کنم هر روز و پيدا مي کنم هر شب
بدين سان خواب ها را با تو زيبا مي کنم هر شب
تبي اين کاه را چون کوه سنگين مي کند آنگاه
چه آتش ها که در اين کوه برپا مي کنم هر شب

 

♥♥♥

نوشته شده در دو شنبه 19 دی 1390برچسب:,ساعت 14:26 توسط nafas| |